Αποχαιρετισμός

Το μελάνι τελείωσε την πρώτη του μήνα,

καθώς έγραφε την πρώτη γραμμή·

«κακό σημάδι», σκέφτηκε.

Το στυλό ήταν μικρό, πλαστικό,

από εκείνα που ρίχνουν μηχανικά οι πωλήτριες

μέσα στη σακούλα με τα ψώνια,

μαζί με αρωματικά μαντηλάκια.

Ήταν μικρό και πλαστικό,

αλλά έγραφε μια ξεχωριστά λεπτή γραμμή,

είχε ένα άψογο αποτύπωμα

– τα γράμματα έμοιαζαν δουλειά χαράκτη.

Και έγραψε όντως πολλά, από «τἁ συμπίπτοντα

κατἁ διαφόρους ἡμέρας, ἕνεκεν μνήμης»,

όπως το είπε ένας παλαιός.

 

*γ.π.

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

20 Δεκέμβρη

Δεν περίμενε πως θα πεθάνει, παρόλο που η γιατρός...

Μα(ρά)ζι

Τραγουδάκι Τρίτης Στο πάρκο και στο πράσινο παγκάκι σφυρίζω σιγανά ένα...

Paul Verlaine, Κρόνια ποιήματα [Poèmes Saturniens (1866)]

Μετάφραση: Πέτρος Φωκιανός     Marco Μαρκό Quand Marco passait, tous les jeunes hommes Όταν...

Έφη Αρμένη, Τρία Ποιήματα

Δικαίωμα να κολλήσω όπως το σαλιγκάρι πάνω στον τοίχο να κρύψω τις...