Δεν ήταν η βενζίνη, δεν ήταν τα λεφτά

Δεν ήταν η βενζίνη, δεν ήταν τα λεφτά

Λίγη δικαιοσύνη για τους ανθρώπους
που δεν γεννήθηκαν ακόμη…

Οι ψυχές των νεκρών μας ζωντανεύουν
στα σύγχρονα οδοφράγματα,
στον ύπνο μας ακούμε τα ουρλιαχτά τους
για δικαίωση!
Έτσι και πάψει ο ήλιος ν’ ανατέλλει απ’ την ανατολή
θα πάψουμε και ́μεις να αγωνιζόμαστε.
Η μοίρα μας ποτίστηκε ανεξίτηλα,
μίσος για την εξουσία, αγάπη για τον άνθρωπο.
Για μας η ουτοπία είναι σάρκα...
Κοιταζόμαστε στα μάτια,
όσο ο πόλεμος τους μαίνεται κανονικά.
Ερωτευόμαστε ακόμα,
όσο οι χαφιέδες τους μετράνε τα σκαλιά μας.
Επίγονοι του Προμηθέα Δεσμώτη,
θαρραλέοι ληστές, περήφανα εξεγερμένοι,
κληρονόμοι του νέου κόσμου.
Αδερφές και αδερφοί της γενναιοδωρίας,
ένας Κολόμβος θα μας ζήλευε...
Στους τόπους που φέρνουμε κοντά μας δε χωρά
το Κράτος και η Βία.
Στα σπλάχνα μας φωλιάζει το λυκαυγές
των καταπιεσμένων και των περιφρονημένων.
Γιατί έχουμε την Ομορφιά με το μέρος μας,
το θάρρος να ζήσουμε αδελφωμένα,
ελεύθερα.

Χτυπάτε μας, δήμιοι,
χτυπάτε μας όσο προλαβαίνετε!
Εμείς υψώνουμε τις «μαύρες και τις κόκκινες σημαίες μας»,
τις κάννες των όπλων μας, φροντίζουμε με
τη στοργή μας.
Η φωτιά πια μας ανήκει…
Έτσι θα κάψουμε τα εξαγορασμένα σας δικαστήρια,
τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς,
τις φυλακές και
τα υπουργεία,
τα σύνορα,
τα αστυνομικά και
τα παραστρατιωτικά σας σώματα,
τις υποκριτικές βιτρίνες σας,
τα πλούσια σαλόνια σας
και ό,τι μας θυμίζει τους αιώνες
αδικίας…
Εμείς υψώνουμε τις «μαύρες και τις κόκκινες σημαίες μας»,
τις κάννες των όπλων μας, φροντίζουμε με
τη στοργή μας.

Χρήστος Μαστέλλος

*το βιβλίο του Χ.Μ. Παρά μονάχα στην περιπλάνηση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις red n’ noir 
**Φωτογραφία: Βάλιας Σεμερτζίδης, Εκτέλεση