Πλουσιοπάροχα στρωμένο το τραπέζι του θανάτο

Πλουσιοπάροχα στρωμένο το τραπέζι του θανάτου

κι η ομήγυρη διψασμένη

για μεταμορφώσεις,

πρόστυχα νούμερα

και υποσχέσεις

θ’ ακροβατήσω στο συναίσθημα,

θα καψαλίσω τα μαλλιά μου στο συμβιβασμό,

θα κρυφτώ στα πιο χοντροκομμένα υφάσματα

 

θα τους ικανοποιήσω

αλλά δε θα τους αρκώ!

γιατί

ούτε με μάγισσα,

ούτε με γυναίκα,

ούτε με την Πρέβεζα ή το Παρίσι

μπορώ να αναμετρηθώ

 

πλουσιοπάροχα στρωμένο το τραπέζι του θανάτου

με κρασί, με θυμηδία

κι άδειες οι τσέπες μου από ανταλλάγματα

ή

έστω

κάποιες

εναλλακτικές.

 

1η δημοσίευση στο περ. Μανδραγόρας, τχ.46, 2012

ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

20 Δεκέμβρη

Δεν περίμενε πως θα πεθάνει, παρόλο που η γιατρός...

Μα(ρά)ζι

Τραγουδάκι Τρίτης Στο πάρκο και στο πράσινο παγκάκι σφυρίζω σιγανά ένα...

Paul Verlaine, Κρόνια ποιήματα [Poèmes Saturniens (1866)]

Μετάφραση: Πέτρος Φωκιανός     Marco Μαρκό Quand Marco passait, tous les jeunes hommes Όταν...

Έφη Αρμένη, Τρία Ποιήματα

Δικαίωμα να κολλήσω όπως το σαλιγκάρι πάνω στον τοίχο να κρύψω τις...