μου έβγαλε το facebook ένδειξη πως θαυμάζω
με τρέλα τους Σαλιγκραφείς και επιδοκιμάζω
ζητώ συγνώμη το λοιπόν. από τα είδωλά μου
που έκλεψα τη φόρμα τους και κάνω τα δικά μου
όσα θα σας αφηγηθώ λένε με συντομία
πόσο πολύ με πώρωσε η παλαιοντολογία
ούσα μικρή και άμαθη με κάργα daddy issues
ένα dilfάκι αγάπησα ίδιο ο Χρόνης Μίσσιος
η αριστεροσύνη του με είχε μαγεμένη
γιατί ήμουνα απολιτίκ και δεξιοθρεμμένη
πολύ καιρό στον πασαντό, στην πάρλα, στο ψηστήρι
κι έλεγα ως εκεί μπορεί-στα άλλα έχει μπατίρει
αυτά πιστεύοντας εγώ, περνούσα τον καιρό μου
με αίσθημα πλατωνικό έρωτος παρανόμου
κι ενίοτε ξεθύμαινα: πότε με μαλακία
πότε με κάποια ευγενική φίλου χειρονομία
μα το ’φερε η μοίρα μας, να οριζοντιωθούμε
*να πηδηχτούμε εννοώ-για την ταφή αργούμε
έδωσε ένα ρεσιτάλ Ποιος Κένζο…! Ποιος Γκουσγκούνης…!
κουβάλησε και δυο κρασιά, να μη φανεί τσιγκούνης!
ντάξει –μην υπερβάλλουμε- δε συγκλονήσθην κιόλα
πάντως την/με ταρακούνησε με σθένος την καργιόλα
όλο απορία ρώτησα σαν τέλειωσε η φάση:
«ποιο πήρες μαγιοβότανο και είχε τέτοια δράση;»
μου είπε: «καρδιογράφημα έκανα πριν γαμήσω
γιατί δεν θα το ρίσκαρα εδώ να ξεψυχήσω!
κι αφού βγήκαν όλα καλά και μου ‘φυγαν τα άγχη
πήρα το μπλε χαπάκι μου και ρίχτηκα στη μάχη!»
«Πολέμησες ηρωικά!» του ‘πα να πάρει θάρρος:
«Τη θάλασσα της ηδονής, την έπλευσες κουρσάρος!!»
αυτός σαν τέλειωσε το σεξ-μου ‘λεγε για τη Χούντα
και κουβερτάκι ζήτησε, να μην αρπάξει πούντα
εγώ όπως ήταν φυσικό, κρίντζαρα τη ζωή μου
και πόσα λάθη έκαναν-σκέφτηκα-οι δικοί μου
μα τελικώς το δέχτηκα: πως άλλοι στα θρανία
κι άλλοι κλινήρεις συναντούν τη γαμωΙστορία
κι όποιος «Δεν πέθανε κανείς…» λέει «στο Πολυτεχνείο»
να τον κεράσω μια βραδιά ποτάκι με το θείο
για να του πει για το παιδί-που έπαιζαν στην πλατεία
μπάσκετ Τετάρτη απόγευμα και Κυριακή κηδεία
Εριθέλγη
*το σκίτσο του Άγγελου Βάντζου.