α-κριτικά | Σελίδα 3 από 3

Γυρεύοντας λέξεις για το ανείπωτο: εμπόδια και δυνατότητες εκφοράς του ερωτικού λόγου

N.Σ. - 28 Μαΐου, 2020

Ισχύς της γλώσσας: με τη γλώσσα μου μπορώ να κάνω τα πάντα: ακόμα -και κυρίως- να μη λέω τίποτε. Άφαντη η εικόνα του άλλου – στην οποία είχα προσκολληθεί και με...

Γράφουμε ψέματα για να πούμε την αλήθεια: ο storyteller και το δικαίωμα στη μνήμη

N.Σ. - 13 Μαΐου, 2020

Πόσο πολλά πράγματα περνάνε διαρκώς στη λήθη, με κάθε ζωή που σβήνει, πώς ο κόσμος αδειάζει από μόνος του, καθώς κανένας δεν ακούει, δεν...

Georges Didi-Huberman, «Προσπαθώ βλέπω» (μτφρ.: ν.σ.)

N.Σ. - 2 Φεβρουαρίου, 2020

Όταν λέω όταν κοιτάζω -όπως πριν από κάποιους μήνες, όταν κοιτούσα το απροσδιόριστο έργο του James Coleman, μια «βιντεογραφική εγκατάσταση (vidéographique installation) του 1998-2002»,...

Προλογικό σημείωμα για τα α-κριτικά: αγαπάμε την τέχνη, κάνουμε τέχνη – είμαστε τέχνη

N.Σ. - 2 Φεβρουαρίου, 2020

Ι Ιστορίες. Περνάμε τη ζωή μας ακούγοντας και βλέποντας ιστορίες. Η ιστορία μας είναι μια ιστορία ιστοριών – μια ιστορία των ιστοριών που συναντήσαμε τυχαία...

Για ένα έργο που ποτέ δεν μίλησε. Σκέψεις για τη θεατρική παράσταση Οι Δαιμονισμένοι του Konstantin Bogomolov

N.Σ. - 11 Δεκεμβρίου, 2017

«Ο σκοπός της τέχνης – να προσβάλλει αξίες. Όχι να τις διαφυλάττει, όχι να τις προστατεύει, αλλά να τις προσβάλλει. Όσο πιο επιδέξια και...

Η φιλοσοφία ως έργο τέχνης: για τον Νίτσε και τον Ζαρατούστρα

N.Σ. - 10 Νοεμβρίου, 2016

Πρόλογος εν είδει απολογίας Πριν μιλήσω για τον Νίτσε και τον Ζαρατούστρα του, θέλω να μοιραστώ κάποιες σκέψεις που γεννήθηκαν απ' τη συνάντησή μας: τον...

Ο γυναικείος αισθησιασμός στο 10 του Μ. Καραγάτση

Saligari - 12 Μαρτίου, 2016

«Δεξιά στα χασάπικα, με τα κρεμασμένα κρεατικά στα τσιγκέλια, η μυρουδιά της νεκρής στεριανής σάρκας δημιουργούσε αίστημα οσφραντικό πιο δυσάρεστο απ' την ψαρίλα. Το...