Λελογισμένος πάγος

Λελογισμένος πάγος

Αλλόκοτο μου φαινόταν που ποτέ δε σ’ άρεσε το χιόνι. Ήσουν μάλιστα κατηγορηματική, ειλικρινής σ’ αυτή σου την απαρέσκεια. Δεν σου άρεσε, τελεία και παύλα. Δεν ήταν από κάποια όψιμη κι επίκτητη κοινωνική ευαισθησία για τους αναξιοπαθούντες και τους ανέστιους. Όντως δεν σου άρεσε. Όπως για παράδειγμα σε μένα δεν άρεσαν οι μπάμιες, εσένα δεν άρεσε το χιόνι.

Μεγαλώνοντας, είναι μάλλον λογικό το χιόνι να το απομυθοποιείς. Τον πάγο όμως; Το χιόνι, είτε το θέλεις είτε όχι, είναι προϋπόθεση για τον πάγο. Τίποτα πιο πολύτιμο από λελογισμένο πάγο· στη βότκα, στις ταινίες και στις συναναστροφές.

 

Διγ.

Author

Ο Διγ. νομίζει ότι στο παιδικό του δωμάτιο είχε αφίσες του Μαρξ, του Βάλτερ Μπένγιαμιν, του Γιώργου Μαζωνάκη και του Γιώργου Καραγκούνη. Η μόνη που δυόμισι δεκαετίες τώρα δεν έχει αποκαθηλωθεί είναι του Μαζωνάκη. Γι’ αυτό είναι σίγουρος. Ακόμη, έφαγε πάρα πολύ ξύλο για να μάθει γράμματα και ως εκδίκηση σπουδάζει εννιά χρόνια τώρα. Συμπαθεί τις λέξεις με αρχικό γράμμα το βήτα, όπως βιρτουόζος, βανδαλισμοί, βαρυσήμαντα, βότκα και Βλαδιβοστόκ, ενώ αποστρέφεται εκείνες που ξεκινούν από κάπα, όπως καπιταλισμός, κόλαση, κολαούζος, καλλίπυγος και κατενάτσιο. Το μόνο που τον παρηγορεί είναι η απαρασάλευτη πίστη του στην αλτουσεριανή ρήση κατά την οποία: «το μέλλον διαρκεί πολύ».