Πρίγκιψ Κρίνος

Στον Γ. Ιατρού Απορούν τα παιδιά που επιμένω τόσο με τη στίξη Γουρλώνουνε τα μάτια τους όταν τους λέω πως τα σημαντικά κλείνονται μέσα στην παρένθεση πως οι προτάσεις άπαξ κι ερωτευτούν έχουν ανάγκη την απόσταση...

Θέλουν οι δήμαρχοι ν’ αλλάξουν την Αθήνα έχει γεμίσει η πόλη αφίσες και φυλλάδια —Κι εγώ λερώνω με στιχάκια τα τετράδια Έχουνε όραμα να φτιάξουνε τον τόπο θέλουν ν’ αυξήσουνε τα πάρκα και το πράσινο —Κι εγώ...

Διάβασα ξανά το «Περί φιλίας» του Μονταίν και τον βλαστήμησα τον φλόρο Προσπάθησα να φτιάξω μιαν απάντηση και λέρωσα τα χέρια μου με άμμο Άναψα όλα τα φώτα και είχα χάσει τις λέξεις μου Έφαγα κάτι νόστιμο αλλά...

Σου το ’πα κοίτα να μην μπεις στο ποίημα μου ιδίως όχι με λουλούδια γιατί θα φύγεις με κλοτσιές εσύ λύσσαξες, βάλθηκες με κάθε τρόπο έκανες τα πάντα (τα κλασικά που κάνουν όλοι τελοσπάντων) ήθελες, λέει, να με σπάσεις να...

Ξέρω πως δεν έχει κανένα νόημα να απεργώ, να συνδικαλίζομαι Δεν είχε κανένα νόημα που έδωσα ένα φυλλάδιο παραπάνω σε κείνη τη μαθήτρια που δεν πάει φροντιστήριο Δεν άλλαξε τίποτα που περιέθαλψα εκείνο το...

Όλοι μου οι φίλοι παλεύουν με την ψυχασθένεια (Η ψυχασθένεια είναι μια κόκκινη σημαδούρα που οριοθετεί μέχρι πού μπορούμε να κολυμπήσουμε) Κάποιοι από τους φίλους μου σκαρφαλώνουν μέχρι τον ψηλότερο βράχο, πιάνουν τη μύτη τους,...

Δεν αναγνωρίζω το σώμα μου Τ' αγγίζω και δεν μοιάζει για δικό μου Όλο οπές κι εισόδους και περάσματα Που μοιάζουν διαμπερή αλλά δεν είναι Κι έτσι αναγκάζομαι να κάνω ένα ακόμα τσιγάρο Πράγμα που σημαίνει πως...

Ένα κομμάτι μου πέφτει και σπάει γιατί θέλω να πω στα παιδιά να μη φοβούνται να ανυπομονούν για όλα τα συναρπαστικά που τα περιμένουν πως η ζωή είναι σαν διακοπές στις Κυκλάδες αλλά δεν έχω κουράγιο...