// Φραγή //
Πρώτα ξεφορτώθηκα το σμάρτφον. Αυτό ήταν το πιο εύκολο. Ούτως ή άλλως, βαριά βαριά δυο χρόνια το ’χα. Ποτέ του δε με βόλεψε, ποτέ του δε με χώνεψε ούτε με ευκόλυνε ιδιαιτέρως. Έπειτα, το ασύρματο φορητό τηλέφωνο του σταθερού. Ένα πανασόνικ της κακιάς ώρας, φριχτά πολυκαιρισμένο, τελευταία το δύο και το εφτά δεν πατιόνταν για το είπεν ο θεός. Εκτός από τη μητέρα μου που το αντιλήφθηκε από τη δεύτερη μέρα, κανένας άλλος δεν το παρατήρησε. Σε κείνη προφασίστηκα κλοπή για το κινητό και τεχνική βλάβη λόγω εγκατάστασης οπτικών ινών για το σταθερό. Αγόρασα μια τηλεκάρτα και της τηλεφωνούσα κάθε δεύτερο απόγευμα για να μιλήσουμε για τον καιρό που δε λέει να στρώσει και για τη διατριβή μου που μοιάζει με τον καιρό. Υποθέτω πως όποιος με καλούσε μετά την εξόντωση των συσκευών, πρέπει να άκουγε ένα ηχογραφημένο μήνυμα που με έχριζε συνδρομητή και έστελνε απατηλά μηνύματα προσωρινότητας χρησιμοποιώντας λέξεις όπως «πιθανόν», «απενεργοποιημένο», «αφήστε μήνυμα» και δεν ξέρω και γω τι άλλο.
Αυτό το σύντομο σημείωμα, όπως άλλωστε και το προηγούμενο, δεν είναι λογοτεχνία. Η λογοτεχνία είναι για τους αργόσχολους ή τους ψωνισμένους κι εγώ ευτυχώς δεν είμαι τίποτα από τα δύο.
Σκέφτηκα απλώς ότι θα ήταν ευγενικό εκ μέρους μου να ενημερώσω ότι η ζωή χωρίς τηλέφωνα είναι μαγική. Αυτά. Όταν ξαναβρώ ελεύθερο κομπιούτερ στο ίντερνετ καφέ, θα επανέλθω.
Διγ.
... περισσότεραλιγότερα
ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ- ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 2024 - 2025
Σάββατο 17 Μάϊου 2025
Παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος «Little Travels»
Η Wera Wieruszka Kidżeski είναι καινούργια φίλη του Σαλιγκαριού 🐌
Τη γνωρίζουμε ως συνθέτρια & μουσικό αλλά αγαπάει πολύ και τη φωτογραφία 📸
Αυτό το Σάββατο στις 20:00 θα έχουμε τη χαρά να ανοίξουμε τον χώρο μας για την παρουσίαση του φωτογραφικού της λευκώματος «Little Travels» 🛞
Στο συντονισμό η αγαπημένη μας Eleftheria Theodorou
Περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση εδώ: fb.me/e/7mhrgGZHv
... περισσότεραλιγότερα
«Συγγραφέας. Για πολύ καιρό δίσταζε να αυτοπροσδιορίζεται έτσι, αλλά ζει μέσα στις λέξεις και κατάφερε να ζει απ’αυτές, όχι τόσο άνετα όσο θα ήθελε, αλλά πολύ καλύτερα απ’οσο φοβόταν.
Ο Ιβ είναι συγγραφέας, γιατί δεν θα μπορούσε να γράψει χωρίς να ντρέπεται: «ατέλειωτη αγάπη», «βλέμμα που μαστιγώνει» ή «τρελά ερωτευμένος». Κάπου κάπου, του ξεφεύγουν κάτι «βλέφαρα που τα βάραινε η νύστα», «περνάει μέσα από τη ζωή», «μουτζούρωσε ένα χαρτί». Οταν προσέχει το κλισέ μετά την έκδοση του βιβλίου, χτυπάει το κεφάλι του. Επίσης βάζει συχνά άχρηστα κόμματα, που μετά τα εξοντώνει ανελέητα. Έχει διαβάσει πολύ για να μην ξέρει ότι το να γράφεις καλά σημαίνει το να γράφεις άσχημα, όπως έλεγε ο άλλος. Θέλει κάθε φράση να του κρύβεται, να τον εκπλήσσει, και αυτή η έκπληξη να μην ατονεί ποτέ.»
* Ερβέ Λε Τελιέ, Αρκετά μιλήσαμε για αγάπη, μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, Αθήνα, Opera, 2011.
... περισσότεραλιγότερα
| Isaac W. Sprague, the ‘Living Skeleton’, 1860s |
Ο Isaac W. Sprague ήταν 1.63 ύψος αλλά ως έφηβος ζύγιζε μόνο 25 κιλά. Για να καταφέρει να ζήσει, εντάχθηκε στην ομάδα του τσίρκου P.T. Barnum και γι δεκατίες εμφανιζόταν ως ο «Ζωντανός Σκελετός». Πέντε χρόνια πριν πεθάνει, ο Sprague πούλησε το σώμα του στην Ιατρική Σχολή του Χαρβαρντ.
* από την περιοδική έκθεση «The New Art: American Photography, 1839-1910», στο Metropolitan Museum of Art.
... περισσότεραλιγότερα
[...]Μιλώντας ανοιχτά για κάποιες μεθωριακές γραμμές που χωρίζουν Εμάς από τους Άλλους, ίσως φανούμε πιο έτοιμοι να αναγνωρίσουμε τους ξένους στον εαυτό μας και τον εαυτό μας στους ξένους.
*Richard Kearny. Ξένοι, θεοί και τέρατα.
Ίνδικτος (2006) ,σελ.54
... περισσότεραλιγότερα
| παίζοντας ανακαλύπτω τον κόσμο — ο κόσμος παίζοντας ανακαλύπτεται. Η ήττα δεν με νοιάζει, ούτε αν μ’αγαπά ή δεν μ’ αγαπά — η μόνη παρηγοριά ειν΄ το παιχνίδι μου |
*νσ
... περισσότεραλιγότερα
ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ, Μάγκι Νέλσον
Μτφρ. Μαρία Φακίνου
Αντίποδες (2020)
... περισσότεραλιγότερα
// Amuse your mouth – Λογοτεχνικές μπουκιές //
[...] η απόλαυση του φαγητού δεν έρχεται με την κατάποση αλλά μέσα από τη διαδικασία της αίσθησης των γεύσεων οι οποίες θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες και διακριτές σαν το περίγραμμα ενός φύλλου σ’ ένα ποτήρι τσάι.
Τούρκικο μαύρο τσάι έπινε ο Νασρεττίν Χότζας, κουβεντιάζοντας με τους φίλους του για τη μαγειρική τέχνη. Κάποιος εγκωμίασε τη νοστιμάδα του συκωτιού γιαχνί κι άρχισαν να του τρέχουν τα σάλια. Έβαλε να του γράψουν τη συνταγή και με το χαρτί στο χέρι τράβηξε στον χασάπη. Καθώς γύριζε στο σπίτι, κατέβηκε από τον ουρανό ένα πεινασμένο κοράκι και του άρπαξε από το χέρι το συκώτι. Απελπισμένος άρχισε να κουνάει το χαρτί φωνάζοντας: «Εδώ είναι γραμμένη η συνταγή! Έλα να σου τη δώσω να φχαριστηθείς νόστιμο φαΐ!».
*Χριστίνα Δραγγανά
saligari.net/filoksenia/amuse-your-mouth/
... περισσότεραλιγότερα
// Ψυχολογία της πούτσας //
πονάς βρωμοπούτανο;
πονάς αλλά σ’ αρέσει
γουστάρεις πουτανάκι
εκείνη ούτε πόνο
ούτε γουστάρισμα καν
είναι μικρός αυτός να της θυμίσει τον πατέρα της
όταν τη χτύπαγε εκείνος
ένιωθε την επομένη τύψεις
την πήγαινε και της αγόραζε παιχνίδια
η αλληλουχία έγραψε
έψαχνε τώρα ευκαιρίες να τις φάει
*του Φωκά
... περισσότεραλιγότερα
